Rats On Rafts – Tape Hiss (Kurious Recordings/Subroutine Records, 2015)
Door Gert VerbeekDe band Rats On Rafts komt uit Rotterdam. Op hun debuutplaat The Moon Is Big (2011) staat de Rotterdamse skyline op het punt geplet te worden door de maan die de vorm heeft van een immense, opengesneden meloen. Op de hoes van het nieuwe album Tape Hiss is het einde der tijden daadwerkelijk aangevangen en lijkt de Maasstad ten onder te gaan in een psychedelische collage van golven en kleuren.
De muzikanten van Rats On Rafts houden van analoog. De albumtitel Tape Hiss geeft aan dat tijdens de opnamen geen digitale opnameapparatuur zijn gebruikt. De enige fysieke uitgave van de plaat is op vinyl. Met stof op de naald krijg je er gratis extra ruis bij. De bandleden, die elkaar kennen van het Grafisch Lyceum in Rotterdam, hebben alles zelf in handen gehouden, van plaatopname tot hoesontwerp.
De hoes laat ouderwets handwerk zien. De randen van de illustratie op de voorkant zijn om de achterkant van de hoes heen gevouwen en vastgeplakt, hopelijk met een sterke lijmsoort. Een archieffoto van een overvolle boot zinkt in een archieffoto van wat overbleef van Rotterdam na het bombardement van mei 1940.
Rudimentair getekende wilde blauwe golven stromen over het gehavende stadsbeeld heen. Ze duwen felgekleurde aardlagen voor zich uit. Opgehoopte skeletten verdringen zich naar het oppervlak. Een mens wordt meegesleept door het natuurgeweld en verdrinkt op de bodem. De hoes roept doembeelden op die horen bij postpunk en new wave uit eind jaren zeventig en begin jaren tachtig.
De illustratie straalt naast doem ook levenslust uit. De strepen waarmee de golven zijn getekend en de ribben van de skeletten keren terug in de strepen van drie zebra’s. Links in beeld gaan twee zebra’s de strijd met elkaar aan. Hun beeltenis keert terug op het platenlabel van kant B. De derde zebra is een pentekening, fier vooraan in beeld. Het dier lijkt voor een groot deel te zijn opgebouwd uit een mechaniek dat bestaat uit raders en bandrecorderspoelen. Het staat op het punt om uit beeld te springen. Een van de nummers op kant B heet Zebradelic. Net als in de andere nummers is de tekst van het nummer nauwelijks verstaanbaar en is dus niet te ontdekken waar de term Zebradelic precies op slaat. Waarschijnlijk is het niet meer dan een speelse verbastering van psychedelic.
Op de hoes en op de plaat gaan twee muziekgenres met elkaar in gevecht, net als de twee zebra’s. In een interview in Kindamuzik (30 april 2015) noemt zanger/gitarist David Fagan naast postpunk en new wave ook psychedelica van Syd Barrett, The Red Crayola en Group 1850 als invloed. Om de psychedelische invloeden te benadrukken worden de muzikanten op de bandfoto op de achterkant van de hoes overspoeld door psychedelische kleuren.
Op de andere twee uitgaven van de band dit jaar overheerst zwart-wit. Naast de 7'' Last Day On Earth/Some Velvet Morning verscheen eerder dit jaar in zeer beperkte oplage de cassette Psychedelic Shit Tapes vol. 2 met demo-opnamen van het tweede album. De cassette is de allereerste uitgave op Kurious Recordings, het eigen label van de band. Opnieuw worden beelden uit de Tweede Wereldoorlog gebruikt, ditmaal in de vorm van fietsende soldaten.
Tape Hiss is onder meer te beluisteren op Bandcamp